Bir taraftan mükemmel derecede rahat bir hayat, diğer taraftan olağanüstü şekilde rahatsız bir hayat. Bakıyorsun şöyle etrafına adamlar mutlu ya diyorsun, onları şımartan, ilgilenen, yaşamı yaşanır kılan biri var diyorsun. Sonra bir de aman iyi ki sevgilim yok kim uğraşacak sürekli ona kendini beğendirmeye çalışmakla, hesap vermekle, sürekli tartışıp hayatı zehir etmekle diyorsun. Karşılıklı tabi tüm bunlar. Öyle yani, iki taraf da anlayışlı ve saygılı değilse sevgilili hayat bir eziyettir.
