ritüel olmuş hayatımız. bitmeyen ayin gibi yalnızlık adayıp duruyoruz gökyüzüne, yeryüzüne, denizlere. kesinlikle bi seçim değil. fakat kötü de değil. kalabaĺıklaşmayı denedim zaman zaman ama olmadı. napayım olmayınca elimden bir şey gelmiyor. arada sırada sıkılıyorum. karın yağmasına daha en az 3 ay var. olsun bekliyorum. belki erken yağar. içimizde sabah uyanınca bi mutluluk olur diyorum: bi kardan adam yaparım. erimeden fotoğrafını çekip uzun uzun bakarım. ne bileyim işte bi şeyler yaparım. sıkıcı ama işte. seviyorum yalnız adam olmayı. sevmek zorundayım.
