insanı içten içe çökerten, hiç umulmadık bir anda sona erecek olan eylemsizlik hali.
acıyla başlar her şey, sonra her dökemediğin gözyaşı birikir içinde. güçlü olmak zorundasın değil mi? hayata karşı, insanlara karşı, her şeye karşı güçlü olmak zorunda. ben acımı içimde yaşıyorum martavallarını geç. bildiğin iç kanama geçiriyorsun aslında. dış kanama geçirsen halbuki. bulursun yerini, tutarsın tamponu, bir şekilde geçirirsin.
kimi zaman da kendini ağlamaya değer bulmamaktır sebebi. acının insana kattığı değerle, x'e verilen değer aynı şeydir aslında. kabuk bağlamış iç yüzey gibisin evlat, bir an önce kendine gel.
