gözlerin gözyaşı pınarı denilen noktası o kadar kaşınır ki; oymak istersiniz, siz istersiniz o size uyuzluğundan birden flulaşır ve gözünüze bir perde çeker inadından. etrafı bir su damlası etrafından izlersin. aklına su kasidesinin şu beyiti gelir.
Âb-gûndur günbed-i devvâr rengi bilmezem
Yâ muhît olmış gözümden günbed-i devvâra su
(şu dönen gök kubbenin rengi su rengi midir; yoksa gözümden akan sular, göz yaşları mı şu dönen gök kubbeyi
kaplamıştır, bilemem..)
bu sadece bir başlangıçtır. eğer yanlışlıkla burnuna elin deymiş ve kaşımaya başlamışsan burun ilgiden hoşlanır ve onu oymana izin verir. kaşı kaşı kaşı sonra hopppp bir hapşuruk gelir ardından yine kaşırsın ve yine hapşuruk yine yine. ağzından çıkan sular burnundan akan sular bir yana eğer konuşmaya çalışıyorsan o sırada, bir eziyet meydana çıkar. burun deliklerin sızlar, genişler, kızarır. gözler zaten kan çanağı...
hapşuruklar sırasında boğazının hafiften kaşındığını farkedersin tek yol parmak sokmak değil e o daha feci çünkü yol ortasında nasıl olcak o iş. tabi ki devreye "dil" girer dilini ileri geri oynatarak boğaz kaşınmaya çalışır.yanar yanar yanar...
sonuç olarak bezersin, bıkarsın, çünkü bu alerjiyi ömür boyu çekmek zorunda olmak aklına gelir yerleşir.
ilaçlar sadece ilk zamanlar için etkilidir alışınca artık etkisi kaybolur.
bir doktor şöyle demişti:"bu alerjiden kurtulmak için ya gözlerini değiştiricez yada sen her bahar yarımküre değiştiriceksin!" bu söz alerjisi olanların durumunu anlamaya yeter sanırım. *
