sevgili kardeşine mutluluklar dilediğim yazar.
muğla'da çayını kahvesini içtiğim, hoş sohbetli, çok sevdiğim ve seveceğim yazar arkadaşımdır. ancak, her akşam iş çıkışında kendisini arayıp, beni sürekli sinir etmesinden mütevellit aramaz oldum zat-ı şeytaniyi.
beni neden arayıp sormuyorsun derken, bir dur bir sorgula bir düşün.
yok akyaka'ya gidiyorum, yok sahile içmeye gidiyorum derken, kıskançlıktan sesim kısıldığında hiç mi üzülmedin? hiç mi sızlamadı için? hiç mi canı çeker demedin?
