uluslararası ilişkiler disiplininin ikinci büyük epistemolojik paradigmal tartışması sonucunda hegemon konumu tehlikeye düşen klasik realizmi geliştirdiği neo-realizm teorisi ile kurtarmıştır.
uluslararası sistemin yapısının anarşik niteliğinde olduğunu ve devletlerin sadece yetenek dağılımları bakımından farklı olduğunu belirtmiştir. anarşik bir uluslararası sistemin tek geçer ilkesi kendine- yardımdır.
