21 yıldır yaşıyorum.
kısa yaşamımın her döneminde anlaşılmaz oldum,
en azından beni buna inandırdı
(yeni anladım aslında herkes benim gibi )
uludağ sözlüğe yazdıklarım beni farklı kılar mı?
kurduğum arkadaş çevresi beni farklı kılar mı?
okuduğum okul beni farklı kılar mı?
sevgilim beni farklı kılar mı?
annem beni farklı kılar mı?
giydiğim tiçört beni farklı kılar mı?
taradığım saçım beni farklı kılar mı?
gezdiğim yerler beni farklı kılarmı?
dinlediğim müzik,okuduğum kitap beni farklı kılar mı?
oy verdiğim partı beni farklı kılar mı?
inandığım din beni faklı kılar mı?
güzel olsam,yakışıklı olsam bu beni farklı kılar mı?
kazandığım para beni farklı?
.
.
.
her zaman farkına varmadan da olsa için için bu soruyu kendime sormuşum aslında.
ve her seferinde verdiğim cevaptan tatmin olup olamadığım konusunda kararsız kaldım.
yani mutsuzluk,
bazen de mutluluk
yani aslında herkes gibiyim.
21 yıl geçmiş anlamadım,
41 yıl daha geçse
gene anlamazdım.
aslında herkes gibiyim.
yaşamımdan anladığım şu andan ibaret ,
bir yandan çay içerken bir yandan milyonlarca girdi arasından dipsiz hayali bir alemde yabancıların ilgisine mahzar olmayı dilemek.
tıpkı senin gibi.
ne yaparsam yapayım aslında hiç bir insanın hiçbir insandan farkı olmasada
benim bi farkım olmalı,
bunu düşleyerek tüm hayatım geçer ,
en son anım da herkes gibi nihayete ererken göreceğim ki
aslında herkes gibiyim.
