hayatın insanın üstüne çöktüğü ve karanlığını kalbine püskürttüğü dönemlerde, insanın okula gidecek kadar bile güç bulamaması olayı.
gittikçe kapitalizme göz kırpmaya başlayan ve makineleşen hayat insanın canını sıkar, onu yalnız bırakıp kendi köşesine terkeder. yokluk ve varlık arasındaki ilişkiyi sorgularken insan zaman ve moral kaybeder. böyle zamanlarda güçten düşer, kendisi dışında herkesin yenilmez olduğunu düşünerek yataktan kalkmayı, okula gitmeyi istemez.
