kendimi yanlız hissederim hep.halbuki yanımda ailem ve iki kedim var. bazen arkadaş ararım yanımda, birine gel birşeyler yapalım derim kız ya da erkek farketmez benim için. kızlar beni beğenmez erkekler onlara yavsadigimi düşünür her iki cinste saçma sapan triplere girip salak saçma yalanlar söyler ve beni ekerler. bugün 25 yaşıma girdim sözlük ve bir tane bile arkadaşım yok bu durum beni uzuyor ne yalan söyleyeyim bendeki yanlış ne diye düşünürüm sürekli. şu 25 yılda Allahın bir kuluna yanlış yapmadım sözlük yemin ederim kırmamak için hep kendimden ödün verdim yinede yaranamadim. bazen iki insan görünce içimdeki yalnızlık çeneme vuruyor çok konuşup daraltiyorum onları. onlarda beni ya yanlış değerlendiriyorlar ya da deli bu deyip kaçıyorlar. Allahın bir kuluda gozlerimdeki yalnızlığı görmüyor.
