milena jesenska , kafka'nın ölümünden sonra gazetesinde şöyle yazmış onun için :
" çekingen, ürkek, yumuşak ve iyi bir insandı, ama yazığı kitaplar korkunçtu, acılıydı. yeryüzünü yöneten, görünmeyen ruhların elinde birer oyuncak gibi görürdü insanlığı. ilerisini gören olgun bir adamdı, yaşayamazdı, karşı da koyamazdı, çünkü güçsüzdü, ama iyi insanların güçsüzlüğüydü bu: yalanla, anlaşmazlıkla, korkuyla başa çıkamayacaklarını önceden bilenlerin güçsüzlüğü... ilerisini gören duygulu insanların iğneleyici kuruluğu, ona dünyayı olduğundan daha açık gösterdiği için dayanamadı, ölmek zorunda kaldı, çünkü o başkaları gibi bilgi yanılgılarının ardına saklanarak olayları hoş gösterme yoluna sapmazdı... başkalarının kulak tıkayıp kendilerini güvenlikte sandıkları olaylar karşısında dr. franz kafka hep uyanık ve tetikteydi".
kafka'yı daha kimseler tanımazken tanımış, anlamıştı onu milena. karşılıklıydı bu anlayış.
ne demişti kafka ' şato 'sunda: " geçmişteki değil, gelecekteki savaş okunuyor gözlerinizde"... milena'nın gözlerine bakarken duymuş olmalı bu güçlü önseziyi...
