mr big'in lean into it albümünün 11 numaralı, akustik, kapanış parçası. grubun wild world ile beraber en bilinen iki şarkısından birisi.
her ne kadar farklı albüm ve single larla toplam milyonlarca satmış olsa da, müzikal açıdan, evet güzel ama, çok çok da iyi olmayan bir parçadır.(belki çok alıştırdılar, ben şımarıklık yapıyorum) paul gilbert'ın sade bir gitarını dinlemek, aslında o sade dediğim şeyi bile, nasıl çaldığını duymak hoştur öte yandan da. baya iyi bir solosu vardır bir de. -denerseniz falan koparmayın telleri-
bu arada, yine parçanın söz ve müziği grubun solisti eric martin'e aittir. hatta bir anıları da vardı bu şarkıyla ilgili, bir röportajda izlemiştim, paul gilbert anlatıyordu: işte ilk eric martin kendisi, melodiyi falan bulmuş, birkaç sözle beraber; hemen paul gilbert'ı aramış sonra, çok güzel bir parça olacak gibisinden bir heyecanla. sonra stüdyoya elinde bir kasetçalarla girmiş eric martin.(daha kimse şarkının nasıl bir şey olduğunu bilmiyor bu sırada) öyle dinlemişler biraz. hoşuna gitmiş diğer grup elemanlarının da. çalmışlar, çalışmışlar hemen doğaçlama gayet güzel bir şekilde. soloyu bile orda çıkarmış paul gilbert, anlattığına göre.(solo da parçanın nakarat kısmının aynı melodisi üzerine aslında-akustik gitarla-)
unutmadan bir de, grubun diğer birçok parçası gibi modülasyonların güzelce ve bolca kullanıldığı bir şarkıdır.