yıllar sonra bir kadını kazanamadan kaybettim. yıllar sonra diyorum çünkü benim kendi içimde zor bir hikayem var.
2009 senesinde tanıştığım bir kadın vardı. 2015 yılına kadar tam 6 kocaman seni beraber olduk. dile kolay 6 sene . sancılı günlerim oldu benim daha sonrasında. atlıyordum bir çatıdan kırıyordum ruhumun tüm kemiklerini ve tam iyileşirken tekrar çıkıyordum ben o çatıya. tekrar tekrar acıttım hep canımı. kimseye derdim var, ah ben ölüyorum demeden kendi kendime acıttım canımı.
sonrası hiç kolay olmadı. kimseyi sokamadım ben hayatıma. arkadaş dahi olmadım, her kadından nefret ettim. denemelerin bile içine girmedim. hep ben seni üzerim, benimle mutsuz olursun diyerek ittim etrafımdaki insanları. yalnızlığa o kadar alışmıştım ki hayatımda bir kadının eksikliğini bile duymaz hale geldim. kim sorsa ben mutluyum böyle dedim. kız arkadaşlarla dışarı çıkılan gecelere katılmadım. katılsam da ben sıkıldım gidiyorum diyerek uzaklaştım. gittim sakin bir yer bulup hep içtim tek başıma. zor sorunlu zamanlardı işte.
hiç ummadığım bir anda gördüm ben seni. aklımın ucundan bir kadınla birlikte olmak geçmezken. mesela çok uzun zaman sonra aldım o gitarı elime birine şarkı çaldım. ilk kez birini hiç sorgulamadım içimde. seninle konuşurken hiç sıkılmadım.
hiç yapmadığım şeyleri yapmaya başladım. telefonumun mesaj sesini uyursam beni uyandırsın diye en yüksek sesli şarkılardan biri yaptım mesela. telefonunu yanına bile almayan insanken genelde, telefona bakar oldum.
pazar akşamıydı. onca sene beni mahveden insanın telefonunu ilk kez açmadım. sonrasında bir mesaj attım ona ;
( sanırım ben sana dair ne varsa içimde bitirdim. aklımda ilk kez güzelliklerle dolu bir insan var ve sen onun yerini alamazsın. hoşçakal bir daha arayıp mesaj atma. ) yazdım.
şimdi yazacaklarım benim düşüncelerim katılmak zorunda değilsin.
iyi olabilirdi belkide bir çok şey. güzel günlerimiz olabilirdi ama izin vermedin. ben alışkınım arkamı dönüp gitmeye yeterince tecrübem var.
üzülmedim mi ? üzüldüm. ama ben üzülmenin hiç bir işe yaramadığını da biliyorum.
aşık mıyım ? seviyor muyum ? sanmıyorum. eğer böyle olsaydı saçma olurdu ve yalan söylemiş olurdum zaten. sadece ilk kez birini kabullenip alabilmiştim dünyama ve sevebilirdim eminim.
aldığın kararlar ve sana saygımı hiç bir zaman kaybetmeden devam edeceğim ve seni bir daha anmayacağım söz veriyorum.
umarım kurtarırsın dünyayı. inandığın yolda ideolojinle başarıyla ilerlersin.
