Yine fatih terim egosunu gördüğümüz, yine kendisinin o müthiş dehası(!) ve süpriz yapayım derken rakibin değil bizim şaşırdığımız maçcık. maçı analiz edersek rakip son derece organize kendinden emin dikine ve hızlı paslarla yerden oynadı. ceza sahasında soğukkanlı ve robotik bir organizasyonda paslaştılar ve şutları son derece bilinçliydi. golleri şans olsa da gol atmak için son derece istekliydiler. türkiyeye gelirsek emre morun santrafor olması fiyasko. bunu altyapı antrenörü yapsa diplomasını yırtlarlar avrupada net. ayrıca ikinci gole dikkat ederseniz emre mora atılan! bir hava topunu kendisinin dokunmamasıyla bizim kaleye ara pası oldu ve golü yedik. gollerden sonra zaten olmayan futbol iyice çöktü sanmarinoya döndük. gerçekten sahada bir malta bir san marino izledim sanki bu futbolumuzun dibe vurduğunun kanıtı. fatih terim ise hala teknik olarak yorum yapmaktan kaçıyor ve dış olayları, saçma sapan futboldışı olayları gündeme getirmeye devam ediyor. euro2016 ya takımı tek başına getiren adamı orda kötü oynadı diye silip bana değil türk halkına yalnış yaptı dediği ardayı suçlarken, bu maçta çıkardığı kadroyla türk halkının görüşleri, futbolun doğruları, beni ırgalamaz, ben kafama göre hareket ederim diyebiliyor. bu çelişki değil de nedir?
özetlersek bu maç sistemsizliğin, kaosun karşısında kısıtlı yeteneğe rağmen müthiş bir sistem uygulayan elindeki malzemenin maksimumunu alan bir takımın mücadelesi oldu. futbol jargonuyla bitireyim, daha çok kötü oynarız biz çok.