yüreğimi dünyaya karşı
bir kalkan bilirken
son burcu da cökertildi
icimde bir kalenin
aklımın ovalarını yeniden
ölcüp bicmem gerekiyor simdi
kimsesiz ve dingin
bu sorular tufanında
tutunacak dalım değil
bir tek yaprağım bile kalmadı sanki
ne bir kıpırtı var havada
ne de sularda yeniden doğuşların cenini.
