fazla anım yok. öyle amcalarımla, kuzenlerimle , dedemle vs. anlatacak bir anım yok. sadece annem babam var. cocukluk diyince nedense içimi hep bir hüzün kaplar. çünkü yaşamadım. ama yine de isyan etmeyeceğim. bu ülkede cocuklugunu annesiz babasız geçiren ve gecirecek çok birey var. ve ben yine onlara göre şanslıydım. hiç yoktan annem ve babam yanımdaydı. başka kimse sevmeyip yanımda olmasa da onlar yanımdaydılar.
