uludağ sözlük mobil

IV.

ey taslar!ey,
karşımda susan dünya !
ey,bütün ölümlerime
gebe kalan deniz !
yağmurun bile
izi kalır toprakta
havada ciceğin kokusu
yel vurdukca tüter
değil mi ki
ufuk cizgilerinin bile
bir sınırı var
değil mi ki
artık ne topraklar,ne sular
beni sarıp sarmalayacak
gitsem , kendime
gideceğim bundan böyle
kalsam,bir ucurum
kendi derinliğiyle dolacak
yaşamı da ölümü de
tutmayacak yüzüm benim
yüzüm benim,yüzüm benim
dalacak bir yol gibi
kendi cizgilerine
kim bilir nereye?

yosun 23.05.2008 00:33

2 ...

sonun sonsuzlugu