Mal bir arkadaşım vardı. Sevgilisine laf atmışlar, kampüste bir ton yaygara çıkardı. Adamlar da ülkücü, ertesi gün kampüste bunla birlikteyken kıstırdılar bizi. Herifler 8-10 kişi, ben bekliyorum bizimki atar yapsın, sonuçta kız arkadaşına laf atılmış. Bizimki hala laf yapıyor, kavga edeceği Yok. Çocuklar da hırçın, dayak geliyorum diye bas bas bağırıyor. Aradan aklı selim birini bulayım da kafalayıp, ortamı yumuşatayım diyorum. Kime dönüp 'biraderim hiç gerek yok değil mi yaa' desem herifler 'kes lan' diyor. Baktım kaçış yok, çok pis dayak yiyeceğiz... bizimkine usulca savun kendini dedim. Bu salak ne? Anlamadım? Falan derken kıza laf atan lavuğa bammm köstüm kafayı. Aradan birinin çenesine de sert bir yumruk çıkardım. Sonrası? Koca bir karanlık. Bir güzel dayak yedik, 3 gün yataktan kalkamadım, ne olur ne olmaz diye kafatasına röntgen çektirdim. Doktorlar gerek yok demese mr'a bile girecektim. Velhasıl bizim Kamil o hengamede bir tane bile vuramamış, en çok böyle bir Kamil için dayak yediğime yanarım.
