Akşam vakti eşimle birşeyler içmek için gittiğimiz bağdat caddesinde karşılaştığımız iki çocuklu dilenci ailedir. ilk olarak park yeri sorun olur düşüncesiyle caddeye yakın bir sokakta aracımızı park ederken bir baba ve şirin kızıyla karşılaştık. Kıyafetleri eski ama temiz olan ,ihtiyaç sahibi gözüken adam kucağındaki bebeği ile klasik cümlelerle para istedi ve biz de gönlümüzden kopan bir meblağda yardım ettik. Daha sonra eşimle kahve içeceğimiz mekana gittik ve cam kenarı olan bir masada oturduk. Siparişi verdikten sonra mekanın önünde bebek arabasıyla dilenci bir kadın belirdi ve aç olduklarını söyleyerek yardım istedi. Buraya kadar alışılagelmiş bir seyir izleyen dilenci kadının hareketleri aldığı paraları bir adama doğru götürmesiyle renk değiştirmeye başladı. Çünkü topladığı paraları verdiği adam az önce bizden park yerinde para isteyen kişiydi. işin garibi bir taksi çeviren adamın evlerine gitmek üzere eşini ve çocuklarını iş çıkışı almaya giden normal iş sahibi bir aile reisi gibi rahat rahat gülerek arabaya bindirmesiydi. Dilencilik sektörleşiyor dediklerinde inanmak gerekiyormuş.
