ağlamak acıların yontulmuş biçimidir.
hüzünse bir çocuğun gökyüzünü sevmesidir
yorgunum bir gülü devşirmekten
görseniz artık
yüzüm
bozulan bir çiçektir
evde kalmış kızların göğsünde sık bulunan
beni solduran akşamüstleridir pencerelerde
çünkü hüznü hüzün besler yalnızca
merhaba.
