7250.
-
boşluğa mahsar olmuş müstesna bir çığlığın peşine koşturmaktayım,
karanlık ve sessiz sazların orkestrası burası,
hayatın sillesiyle şaklamış her vuruş perküsyon,
muhaffef bir esinti gramafonunun iğnesini cızırdattığı vakitler,
keten koltuğun üzerinde ömrün muhasabesi,
halbuki törpüsü otururdu bir kaç yıll evvel.
http://neoklasikbelagat.wordpress.com
