Benim için imkansız. 1. 5 ay arkadaşımın köyünde kaldım. Sıcak su bile yoktu. Caminin ceşmesinden su dolduruyorduk öğlen olduğunda.
Bakkal yoktu sigarayı bir kadindan alıyorduk tek bir çeşit getirip satardı. Onda da biterse bitiyordu o kadar , merkeze çok uzaktık.
Akşamları merkezden aldığımız filmleri izleyebilmek için babaannesinin evine giderdik. Babaannesi evde yokken tabi. Sokak öyle karanlık olurdu ki emekleyerek tahta merdivenleri çıktığımı bilirim. Yıllar önce. (çok yaşlı olduğu için şehirdeki evine giderdi , aşırı aksi bir kadındı)
inek seveyim dedim elime avucum kadar her yerine kıl yapışmış bir kene geldi. Tuvalete girdim delikte kertenkeleler (süleymancık) aile bir de bunlar . Anne ve iki cocuğu. Korkmadım da işersem bunlar deliğe düşer ölür diye düşünüp elimle bunları kovdum önce. Ne olduğunu bilmediğim bir sürü böcek türü.
Tarlaya gittik. Tarlada çekirgeleri öldürün dediler. Öldürmek zorunda kaldım bir tanesini hala vicdan azabı çekiyorum bir kuş kadar vardı.
Dere kenarında havada zıplayan kırmızı , mavi örümcekler. Uçar gibiler yani ama kanatları yok.
. Akşam yolda yürürken acayip şekilde bağıran eşekler. " domuz çıkar gezmeyin akşam " diyen köy ahalisi.
Bir gün mideniz bulanacak biliyorum . Barbunya dediğimiz şey genellikle çok cabuk kurtlanırmış. E şimdi organik yetiştiriyorlar. Ilaç yok.
Bir tepsi kurt ayıkladık barbunyadan. Kurtlar sevimli olmasaydı hayatta girişmezdim bu işe. Yeşil , mavi , kırmızı, siyah... her renkten kurt vardı. Travmalarımdan biridir.
Arkadaşımın kedisi doğuştan kuyruksuz doğduğu için dengesini sağlayamazdı ve sürekli balkondan aşağı düşerdi bir de .
Iyi yanları nelerdi? Bir tane kedinin hayatını kurtardım. Haftalar önce bir kedinin boğazına kemik takılmış tavuk yerken. Yemeden içmeden kesilmiş. Masaj yaptım boğazına iyileşti hayvancağız.
Her gün yiyeceğimiz kadar meyve ve sebzeyi kendimiz topladık.
Vişnelerden hoşaf yaparken mutfağı yakıyorduk nerdeyse , bayağı yandı yani olsun.
Gittiğim köyde kadınlar asla kaş bıyık aldırmıyordu. Çoğu çok bıyıklı hülya avşar gibilerdi. Güzeldi insanlar.
Tarlada , bahçede çalışan insanların ne kadar emek harcadıklarını gördüm.
Tarlalarına kurdukları sulama sistemlerini anlattılar. Çoğunun çocuğu mühendis olmuştu okuyup. Yani hala daha derim böcekten korkmasam çok isterim ama çok korkuyorum.
Hatta bir akşam tüm aile oturuyoruz . Koltuktan sıçrayıp sandalyenin tepesine çıktım. Eve o kadar büyük bir örümcek girmişti ki. Yeşildi bir de. Evdekiler çok gülmüştü. Alışmayan insan için çok zor.
