yeşilçam'ın en baba filmlerinden. en sevdiğim türk filmlerinde zirveye oynar her zaman. başrollerini cüneyt arkın ve hülya koçyiğit'in paylaştığı filmde yan rollerde erol taş gibi usta oyuncuların yanısıra yeşilçam'ın diğer bilindik simaları da yer alıyor.
gece yeniden izledim; yıllar önce izlediğim zamanki ile aynı duyguları yaşadım. kah güldüren kah dram yaşatan izlenmesi gereken bir film. ancak tek canımı sıkan noktası şudur:
acaba 'çarşaf'ın öldüğü sahnede köpeği gerçekten mi öldürüyorlar? çünkü o koşullarda, bir köpeğin o şekilde rol yapabileceği olasılığı bana uzak geliyor. eğer öyleyse o nadide oyuncular buna nasıl dayandı, nasıl kabul etti, bilmiyorum. umarım yanlış düşünüyorumdur.
yeri gelmişken, filmde geçen 'çarşaf' ve 'gırgır' adları dönemin mizah dergilerine atıf yapıyor.
