bu aralar yine sık sık başıma geliyor hele bir çeşiti var ki düşman başına. az kalsın ölümüme sebebiyet veriyordu. normal bir devlet yurdunda kalıyordum odam 2. kattaydı.
tam uyanıyorum gayet normal bir şekilde sabah olmuş yine haaamına diye giriyorum lafa normal kendi yatağımın içindeyim sonra bir şey oluyor bir uyuşma gelmeye başlıyor vücuduma, öyle bir hal alıyor ki hareket edemez hale geliyorum. resmen cebelleşiyorum can çekişiyorum yatağın içinde. sonra rüyanın içinde olduğumu fark edip pat diye uyanıyorum
sonra içimden oh şükür uyandim diyorum tam ayağa kalkıyorum uyuşma tekrar geliyor pat diye yere yığılıyorum bağırmaya çalışıyorum arkadaşlar yardım etsin diye mecalim yok bağırmaya yerde cebelleşiyorum bir sürede hadi lan ne olur bitsin uyanayım artık diye dua falan ediyorum içimde sonra pat diye tekrar uyanıyorum yine yatağımdayım.
bu sefer hemen aklımdan arkadaşlar geçiyor ilk hamlede birini uyandırdım uyandırdım yoksa yine bu uyuşma gelir falan diyorum içimden hızlı bir hamleyle birine ulaşıyorum, ne oluyo anlamadan çocuk kalkıyor yataktan, beni yere itiyor, yine aynı uyuşma bir süre kıvranma yine yatağın içinde açıyorum gözlerimi.
artık kabulleniyorum durumu yatağın içinden hiç çıkmadan gerçekten uyanacağım ana kadar hiç çıkmadan bekliyorum bu zincirleme uyanma fastı bi 6 7 kez daha devam edip sonra gerçekten uyanıyorum ama uyandığımın farkına varamıyorum ilk anlarda bi 10 dk bekliyorum yatağın içinde uyuşma gelmezse uyanmışım demektir gelirse uyanmamışım.
neyse bu böyle ce sürüp gidiyor en geç 3 günde bir aynı olay başıma geliyor (tam da sınav arifesindeydi sebebi de bu stresdi sanırım)
daha öncesinden yüksekten düşmenin uyandırdığını duymuştum okumuştum bir yerden, sonra bir gün yine başladı eğlence yine yataktan çıkmamaya kararlıyım ama yataktaykende düşünüyorum lan bi yerden atlasam uyanırmıyım acaba diye, çünki uyuşmalar müthiş derecede acı veriyor huylandırıyor, ilk 3 uyanışımda cesaret edemedim kaldım yatakta öyle, sonra 4. de nasıl cesaret ettiysem fırladım yataktan pencereye doğru içimden geçiriyorum yine uyuşmaya başlarsam düşerim yapamam diye tam tırmanıyorum cama arkadaşın biri "napıyon sen" diye bağırdı yataktan, kafamı çevirdim bakıyorum çocuğa alla alla daha önceki uyanmamda uyanmamıştı bu diyorum (çünki her uyanışımda aynı şeyler yaşanıyor). çocuk yataktan atladığı gibi patlattı tokadı, o an kendime geldim rüyada olmadığımın farkına vardım. hani inception da kadın rüyada çok uzun süre kaldığı için gerçek hayata geçince inanamıyor ya gerçek hayatta olduğuna intahar ediyor, aynı o şekil bende farkına varamadım gerçek yaşantıma döndüğüme.
uzun lafın kısası burada yorum yapan yarım akıllılara inanıpta lan hala ruyadayım ben deyip kafanıza falan sıkmaya çalışmayın, bırakın kendi doğal sürecinde uyanırsınız zaten.
