film o kadar doğal ki içine giriyorsunuz yaşanan tüm duyguların. eşcinsel olmanıza gerek yok anlatılan aşk hikayesinin içine girmeniz için. zaten eşcinsel filmi diye bakarak izlemeyin. filmi başından sonuna değerlendirdiğimizde işlenen asıl temayı; bir genç kızın ergenlikten yetişkin bir kadın olana kadarki kimlik bulma arayışı olarak değerlendirebiliriz. ben çok beğendim. puanım 7,9/10
adele ve emma'nın ayrıldıktan yıllar sonra bir cafede tekrar biraraya geldikleri sahne son yıllarda izlediğim en iyi sahnelerden biriydi. adele'in,duygularına karşılık alamazken ve daha sonra emma arkasını dönüp gittiğinde hissettiği çaresizliğini, aşk acısını yemin ediyorum içimde hissettim. adele zamanında bazı boklar yemiş olsa da emmaya biraz kızdım. sanki ilişkiyi kafasında bitiren ilk oymuş ve bitirici hamleyi yapmak için adele'nin hata yapmasını beklemiş gibiydi. son sergi sahnesinde emmanın çizmiş olduğu bir tabloda adele'nin de içinde olduğu üç kadının çizimi vardı belki hatırlarsınız. o tabloyu gördüğümde adele sanki emma için sadece geçmişindeki kadınlardan biriymiş izlenimi oluştu bende. ama adele için emmanın daha derin bir anlamı vardı; hayatının aşkı olması ve onsuz yapamaması gibi.
