Güneş dünyaya küsmüş, karanlığa birakmis dünyayı. Bir yandan da güneşin milyonlarca gözyaşı dünyanın gecesinde parildarken.
Şiirler düşledim bize, ama artık, sana ve bana. Göz kırpışlarımı sayabilecek kadar ayık olduğum bir anda. Fakat bilirsin, dalgınımdır biraz. Güneşin kederli pariltilarini izlerken, seni ve beni dusunurken, saymayı unutmuştum, ikimizin hala biz olduğu bir zamanda. Belki de yarım göz kırpışı kadar uzağım sana. Yani, gözlerim kapandığında, ikimizin hala bir olduğu bi rüyaya, ya da, başka bir hayata.
Soğuk. Kan donduran soğuklarda bile sıcacık olan banklarimiz vardı bizim. Sahi be, ne oldu acaba onlara?
Suan yattığım bankta sicacikmis bir zamanlar. Yattığım taşlar, az önce uzandığım kumlar.Hepsinin aynı sonlu farklı hikâyeleri var: "Bir "biz" gelir, anıları ve aşklarıyla burada daima ısınır ve bir gün, anılar ile birlikte unutulur gideriz. Mahkum kalırız alev alev yanan aşkın ateşinden, en sert soğuklara."
Anılar unutulursa aşk soğur, aşk soğursa, bir biz ölür, bölünür bir parçası asla geri gelmeyecek olan tekil şahıslara.
Ve sen, bizimkileri hatırlamıyorsun galiba.
Dalmisim biraz, ayık olduğum süreyi hatırladım, ikiyuz üç göz kırpısı kadardı. Daldığımda düşlerimi siirlestirdim sana. Benim dünyam sendin, eskisi gibi değildin artık.
Anılarımızı unutmuştun, Sen kimsin ki cümlesini kurarken bana. Minik kalbinde pek bi yerim kalmamış artık. Oysa ne kadar çok anı sığdırabilmiştik, yine minik bi kutuya.
Çocuklarımıza anlatır gösterir falan diyordun toplarken anilarimizi. Hani belki torunlara. Neyse ney ışte. Sonuçta geçti artık. Ben gözlerimi her gece kapaticam, yine biz olacagimiz bir rüya görme umuduyla. Ulan belki de hayatım boyunca hayatımın sonunu beklicem, son kez gozlerimi yarım kirpmaya, hani dediğim gibi belki, biz olacağımiz yeni bir hayata.
icimde hala bir yandan umutla yanan atesi söndürdün sen be dünyam. Bizi ısıtan değil ama canımı yakan korları bıraktın yüreğime. Şimdi, anılarımızın hatırına, sen icimdeki son korları da söndürmeden izin ver son bir kere sarilip vedalasayim, akıtırken saflığından yıldız gibi parıldayan gözyaşlarımı, o gece gibi saçlarına.
Sahi be sıcacık banklarımız vardı bizim. Şimdi kim sahip cikabilecek ki onlara?
