genel geçer güzellik anlayışına ve iltifatlara baktığımız zaman insanların sevgilerini; sözle gösterirken dahi " papatyam, gülüm, çiçeğim" kelimelerini kullandıklarını görürüz.
dolayısıyla çiçekler ister kokularıyla olsun ister görünüşleriyle olsun toplumlarda (yalnızca bizim toplumumuz değil neredeyse bütün dünyada) güzelliğin, hoşluğun, sevilebilirliğin simgesi halini almıştır.
dolayısıyla çiçek alan kadın aldığı çiçekten değil; çiçek almaktan hoşlanır. zira kadınlar çiçekten hoşlanıyor olsa gidip gidip kendine çiçek alan kadınlar görürdük sokakta.
olayın özü kadını hoşnut eden çiçek değil, karşısındakinin onu çiçek verilebilecek güzellikte gördüğünü ve sevdiğini öğrenmesidir.
olayı dramatikleştirip yok ölü çiçek yok aptal kadın tarzı yorumlara girmek kesinlikle saçmalıktır. zira size ne amına koyim.
