bazen fark ediyorum ki çoğumuz böyle yaşıyor. pek çok şeyi ayıp olmasın diye yapıyoruz, konuşmak istemediğimiz insanlarla konuşuyoruz, gitmek istemediğimiz yerlere gidiyoruz, açmak istemediğimiz telefonları açıyoruz, hatta bazen yemek istemediğimiz şeyleri yemek zorunda kalıyoruz.
kağıt üzerinde özgür, toplumun kafesi içerisinde sanki hiç ölmeyecek gibi yaşıyoruz.
