salon filmlerinden komediye oradan devrimci sanatçılığa uzanan bir öyküdür onunkisi. kimse onu zorlamadı. eğer isteseydi aşk filmlerinin unutulmaz aktörü olarak yaşar giderdi ama o yurdunda eğitimsiz, işsiz, aç bırakılmış, sömürülen yığınlar olduğunu bile bile öylece duramazdı, durmadı da. halkına karanlıkta bir ışık yakmak istedi. bu yüzden çok çok zorlu şartlarda, kelleyi koltuğa alıp yol, sürü, maden, demiryol, çark gibi toplumcu filmlerde kah rol aldı, kah senaryo yazdı.
hoşçakal yılmaz güney'in yoldaşı. seni hep sol yanımızın güler yüzüyle, direngenliği ve bilinciyle, bir sızı olarak değil, dimdik ayakta, karanlığa, zorbalığa kavgada hatırlayacağız.
