yaşanılan dünyanın, sonu gelmeyen bir gayya kuyusu olduğunu sararmış yapraklar, kurşuni bulutlar, çiseleyen yağmur ve yağmur damlalarının camdaki diğer damlaya karışarak daha hızlı aşağıya inmesi sonucunda zaman kavramının tek başınalığını hatta başı boşluğunu hatırlamamızı sağlayan çok güzide bir eser. akıllara gelen en önemli 2 tema ölüm ve hiçlik, hiçbir şeylik.
