mantığa değilde nefse yenilmek daha doğru olsa gerek. "mantık" bence nefsin takındığı bir maskedir, üzerine geçirdiği bir elbise belkide. yani kısaca bahane diyelim. "mantık" cevabını kaçamak olarak değerlendiriyorum ben. bu dinde soğukta abdest almak var, onca işin arasında namaz kılmak var, binbir güçlükle kazandığın parandan sırf rab istiyor diye hiç tanımadığın başka insanlara vermek var.. bunlar insana yani nefse zor gelen şeylerdir. bu açık. helede inançsız bir insan için daha da zor gelir. yani şeytan öyle gösterir. gözünde büyütür insanın iki dakıkanızı almayacak abdesti(temizlenmeyi), beş dakikanızı almayacak namazı(belkide cennete girmenin yarısı sayılacak olan ibadet) size büyütür de büyütür.
bir mümin olarak şöyle düşünmeli insan. daha doğrusu olaya şuradan yaklaşmalı; dünya belli bir şey. öyle yada böyle yaşıyorsun. peki bu ölümden sonra ne olacak. ölüm nedir. ölümden sonra bize ne olacak. kimisi eşşek olarak geri geleceğine inanıyor, öteki kendini mumyalamış kıymetli mallarını da yanına almış aynı şekilde başka bir alemde doğacağına inanıyor, kimisi ışıklar içinde ebedi yatacağına inanıyor.. kafa karıştırmaya yer arıyorsan seçenek çok kardeşim. hepsi mantıksız, aptalca ve saçmalıklı. bu konuya en iyi açıklamayı kuran getirmiş. yani allah'ımız. sadece bu konu üzerinde durarak bile allah'a inanmayı çok kolay bir şekilde seçebilirsin. zannımca allah'ı (haşa)inkar etmek daha zor bir şey. helede o'nu onca şey anlatıyorken.
hayatta pişman olmayacak seçimler yapmak gerek. helede bu seçim ebedi-ahiri ise.
