Beyaz yalanlar daha çok acıtır. Acınası hale düşürür insanı. Başkasının değil, kendisinin gözünde. Öyle ki insanın kendi gözünden daha derin bi uçurum olamaz. Güçsüzlüktür. Bana yalan söyle diye çırpınır bazı sorular. Ağız tadıyla, bir zekayı büyük bir güçle kandirmanin keyfine varmak yerine yorgun bir zihne göstere göstere sakinleştirici iğne yapmaya benzer. Bir acıyı ortadan kaldırmaz fakat mışıl mışıl uyutur. Zaten böyle zihinler önce içinde dolaşan bütün tilkileri vurmak, sonra postlarının üzerinde uyumak için çıldırırlar...
