eskisi gibi bazı şeyleri kafama takmamaya çalışıyorum artık. o anki şey benim için önemli bir durum da olsa, önceden bu tip durumları sorun yapacak olsam da, artık umursamamaya çalışıyorum. yani, siktir et, diyorum. ve bunu çok sık söylemeye başladım.
istediğim bir şey vardır mesela, olmamıştır, olmamasının nedenini tartışırdım normalde. neden olmadı, neden yapamadın vs diye. ama artık demiyorum. uğraşmıyorum. ruhani yorgunluktan mıdır, yoksa öyle ya da böyle içten içe olmayacağını, klişe bir terso çıkacağını ve işin yatacağını acı acı tahmin ettiğimden midir bilmiyorum ama irdelemiyorum artık. üstüne gitmiyorum. çünkü olmamıştır, olmuyordur, sen istemişsindir ama istediğini sana vermemişlerdir, ricanız geri çevrilmiştir, isteğiniz siklenmemiştir ve siz de ne kadar sorgularsanız sorgulayın, olmuşu olmamış yapamazsınız. işte ben de bunu anlıyor ve siktir et diyorum artık çoğu şeye.
yani siktir et sözü; vazgeçme, aldırmazlık, biraz da kabullenme belirten bir sözdür. kalp onaylamaz genelde evet ama ağızdan dökülüverir işte. bu sözü sarf ettiğiniz şeye karşı bir "boş ver ya değmez" etkisi yaratır. iki kelime ile çok şey anlatan bir özet geçme kalıbıdır bu söz. küfür gibi görünse de küfür değildir aslında. büyük, küçük bütün sıkıntılara karşı kullanılabilecek bir ilaçtır. s'nin üstüne basa basa söylendiğinde rahatlatıcı etkisi biraz daha artar. ssiktiret..
buna eşlik eden bir de el hareketi vardır. şöyle bel hizasında, avuç içi açık olacak şekilde, bir şeyi kenara iter gibi yapılır. sanki hayatın kalçasına hafif bir şaplak atıp "yolun açık olsun" diyormuşsunuz etkisi yaratır. hatta bu hareket "siktir et" denmeden kullanıldığında bile aynı anlamı verir, ama maksimum performans için makbul olanı ikisini bir arada kullanmaktır. el sallanır ve ssiktir et denir biraz da efkarla, kederle. sonra bir sigara yakılır ve mutluluklar dilenir siktir et denilen her şeye.
