Evde salon camının koluma patlamasıyla 3 tendon ve ana atar damarın koptuğu kaza sonucu, ambulansla dışkapı hastanesine geldim. Eşim 8,5 aylık hamile. Saat gece 1,5. Acilde yapılan muayene ve koldaki açık yaranın camlardan temizlenmesinin ardından acil ameliyathanesine alındım. Saat 2,5. Ameliyathanede 8-9 doktor vardı yanlış hatırlamıyorsam. Anadan üryan soyup, üzerime ameliyathane örtülerinden örttüler. Amk kolumu dikecekler ama komple soydular. Gerçekten titrediğimi hatırlıyorum. Maskeyle narkoz verdiler. Ondan geriye saymamı istediler ama 8 diyemedim.
Uyandığımda acil yoğun bakımındaydım. Kusarak uyandığımı hatırlıyorum. içine sıcak hava üflenen plastik battaniye gibi bişey vardı üzerimde ve yine çıplaktım. Yarım saat gibi bi sürede ayıldım. Sonra eşimi aldılar içeri. Üzerimi giydirdi. Saati sordum 7 dedi. 4,5 sürmüş ameliyat. Kolum atele alınmıştı. Kesinlikle kıpırdatmamam söylendi. O lanet atelle 30 gün birlikte yaşadık. Daha sonra gittiğim el heyetinde kolumda toplam 39 dikiş olduğunu, 9 kalp damar cerrahisi doktorundan sonra 5 kişilik de plastik cerrahi ekibinin ameliyata girdiğini, 3 tendonun ve atardamarla birlikte birkaç damarın daha tamir edildiğini * Öğrendim.
15 günlük fizik tedavi sürecinden sonra elimde neredeyse hiç hareket kaybı kalmadı. Atel ilk açıldığında kalem tutamıyordum. Şimdi eski kuvvetine hala ulaşamadı kolum ama buna şükür. Kızımı havaya kaldırabiliyorum. Kucağıma alabiliyorum. 18 ay oldu. Hala orta parmak ve yüzük parmağnın birbirine bakan yüzleri uyuşuk. ısıdan neredeyse hiç etkilenmiyor. Nabız ölçtüğümüz yerdeki dikişler baskı gönce dayanılmaz acı veriyor. Sanırım içeride hala camlar var.
