öldükten sonra yapılan hiç bir şeyin kişiye faydası olmayacağını bilmeyen zihniyetin uydurduğu hurafedir.
misal fatiha suresi:
Rahmân ve rahîm olan Allah'ın adıyla.Hamd (övme ve övülme), âlemlerin Rabbi Allah'a mahsustur. O, rahmândır ve rahîmdir. Ceza gününün mâlikidir.(Rabbimiz!) Ancak sana kulluk ederiz ve yalnız senden medet umarız. Bize doğru yolu göster. Kendilerine lütuf ve ikramda bulunduğun kimselerin yolunu; gazaba uğramışların ve sapmışların yolunu değil!
bu surenin ölmüş birine ne faydası olabilir?
demek ki neymiş? inançlı birisi kendisi için ne yapacaksa yaşarken yapacak. öldükten sonra eşinin dostunun kendisi için yaptığının kişiye bir faydası olmayacak.
