ennio morricone'nun en güzel eserlerinden birisidir. Le vent le cri 'nin olgun, keskin ve sert hüznünün biraz daha romantize(?) edilmiş, insanı daha derinden bir yerden tutup etkilemeye koyulmuş hâli gibidir. Gerçi Once upon time in america'nın müziği de aynı şekilde hüzünlüdür. Hangi hüzün diye sorulursa le vent le cri diğerlerinden birkaç fersah daha ötededir.
