sonunda görüyoruz artık. bilgide öylesine bir gerileme ve akılda öylesine bir tutulma sahneye koyuluyor ki; eleştirinin bilgi düzeyi 19. yüzyıl seviyesine gerilemiş durumda. aklımızı bulandıran post modernist savsatanın arkasından insanlık yeni bir ortaçağ dönemine girmiş bulunuyor. haliyle sosyalizme yönelik eleştiriler ise 2 yüzyıl öncesinin zihniyetine kadar geriliyor. bu çürümenin sonu karanlık bir çağdır, bu çürüme o çağın habercisidir. ona göre değerlendirmek gerekiyor eleştirileri.
