çok yetenekli bir yönetmene ( Alfonso Cuaron) ait olan filmdir. bazı sahnelerinde insanı cidden germekte hatta insana yalnızlığın ve çaresizliğin en fazla ne denli yaşanabileceği konusunda bir fikir vermektedir. uzaydan dünyaya baktığımız görüntülerde ise dünya karanlığın ortasında renkli(bu kelimenin içine birçok anlamı sığdırabiliriz) bir gezegendir. filmin bu renkli gezegeni kurtarmak gibi bir amacı da yoktur üstelik. çok iyi işlenmiş öf püf demeden izlenebilecek iyi bir filmdir. ancak bu filmde beni rahatsız eden bir konu da inceden inceye işlenmiştir. örneğin benzer diğer Amerikan filmlerinde ve bu filmde de olduğu gibi astronot kadın yani bilim insanı aşırı erkeksi işlenmiştir. hatta filmde açıktan açığa onun erkek olmasını bekledikleri için ailesinin, ona erkek ismi koyduğu hikayesi bile vardır. bu hikayeden sonra bu erkeksi kadının uzay boşluğunda kadın olma hikayesini de izlemeye başlarız. hatta sandra block kaç defa cenin pozisyonunda resmedilmiştir film boyunca. anlıyoruz ki bu erkeksi tipten yeni bir kadın doğmaya başlamaktadır. doğumun gerçekleşmesi için uzay boşluğunda bir de fedakar erkeğe ihtiyaç vardır. bu şartları sağlayan film, uzayda evrilen ruhen güçlü bedenen zayıflamış sandrayı dünyamıza yeniden indirmiş ve ona ikinci bir yaşamın kapısını aralamıştır.
