"Yok olup yittin"i her duydugumda gozlerim doluyor, icimde bir sizi olusuyor. Asik degilim, sadece insanlarin yok olup gitmesini, artik olmamasini hic ama hic sevmiyorum. Ister bir daha gorulmeyecek bir sevgili olsun, ister uzaktan misafirlige gelmis ve o uzaga geri donen bir akraba veya dost olsun, o geride kalan boslugu sevmiyorum.
