iman yoksunluğunun en açık işaretlerinden biridir.
insanın kendisine veya topluma doğrudan zararı dokunan bir kimsenin, misal bir katilin, bir hırsızın ceza görmesine, o da eğer ceza orantılı bir ceza ise, sevinmesi makul karşılanabilir.
fakat ateistler, cehennemde yanacak, hem de sonsuza kadar yanacak diye sevinmek? sebep?
bak yobazın biri asıl sebebi ne güzel açıklamış yukarıda: "biz boşuna mı yapıyoruz onca ibadeti" diyor.
yani ibadet ederken yüksündüğünü, ibadetin üstünde bir yük olduğunu, onca ibadetin sonucunda keriz durumuna düşmekten korktuğunu, imanının kesin olmayıp "ya varsa? aman göte gelmeyelim" çıkarcılığının bir sonucu olduğunu, başka bir toplumda doğmuş olsa o toplumun dinine mensup olup, yine aynı tavrı takınacağını tek bir cümlede ne güzel ifade etmiş...
kendisine nobel edebiyat ödülü verilse yeridir. bu kadar itirafı bu kadar kısa bir cümleye sığdırmayı değme edebiyatçı başaramaz yeminle.
