ailesi arkasında olan ve onu önemseyen şanslı insanlardır. bir anne baba nasıl çocuğunu üniversite kaydına götürmez aklım almıyor. insan bir merak eder bu çocuk nasıl bir okulda okuyacak, nerede ne yiyecek, nerede kalacak diye. hele şehir dışındaysa, eline bavulunu verip 18, 19 yaşındaki çocuğu hiç bilmediği bir şehre gönderen insanlara anne baba demeye dilim varmıyor.
üstelik üniversitenin en güzel anlarıdır o anlar. kazanmış olmanın mutluluğu, yeni insanlarla tanışacak ve yeni bir hayata başlayacak olmanın heyecanı yüreğinizi doldurur. anne babanızın gözlerinde hem hüznü hem gururu bir arada görürsünüz. işler bitip de gitme vakti geldiğinde üzülmesinler diye göz yaşlarınızı tutarak sımsıkı sarılırsınız.
