baki bu mektubum sana..
ilk gördüğümde seni, ne lan bu nazi subayı gibi herif ehehe demiştim.
gülmüştük. sonra bir anda kanım kaynamıştı sana.
hırslı oynuyor bu adam, beşiktaşlı olur bu adamdan demiştim.
bağırıyorduk yeni açıktan sana
''ne manita sevmek
ne bir lokma ekmek
seviyoruz seni
baki mercimeek baki mercimeek'' diye.
taa ki 29 mart 2008 beşiktaş fenerbahçe maçına kadar.
o an dünyamı başıma yıktın baki.
ıslıkladılar seni o maçta ama ben hala ıslıklamıyor, ıslıklayan arkadaşlarıma da yapmayın, yazık adama diyordum.
gittiğine sevindim mi diye sorarsan.. sevindim baki sevindim ama bir acı da var içimde. tam iyi mahsul verir derken kuruyan bir topraktın benim için.
yolun açık olsun.
