" Başlarken açıksözlü olmama izin verin.
Benden hoşlanmayacaksınız.
Baylar kıskanç olacak, bayanlarda da nefret uyanacak.
Şimdi beni sevmeyeceksiniz ama vakit geçtikçe beni çok az seveceksiniz.
Bayanlar,
bir duyurum var.
Size hazırım.
Her zaman.
Bu bir övünç ya da tahmin değil.
Bu tıbbi bir gerçek.
Ben böyle ifade ediyorum.
Ve benim ifade edişimi izleyip iç geçireceksiniz.
Yapmayın sakın.
Bu size sıkıntı verir...
...ve bu, eğer juponunuzu* kaldırmamdansa...
...uzaktan izleyip kararınızı vermeniz daha iyi olur.
Beyler,
umudunuzu kaybetmeyin.
Size de hazırım.
Ve aynı uyarıyı yapıyorum.
Konuşmamı yapana kadar ufak bir ereksiyon yaşarsınız...
...ama sonra ilişkiye girdiğiniz anda ya da ilişkiye girdikten sonra...
...bunu sizden beklerim...
...ve beni hayal kırıklığına uğratıp uğratmayacağınızı bilirim.
Hissedin...
...benim için nasıl olduğunu.
Ve zihninizde tartın.
Bu ürperti, onun (she) hissettiği ürpertinin aynısı mıydı?
Daha etkileyici şeyler biliyor muydu?
Yoksa bu parıltılı anlarda kafalarımızla dövdüğümüz...
...bir sefalet duvarı mı var?
Bu kadar.
Bu benim önsözüm.
Kafiyeli olmadı.
Alçakgönüllülük yok. Umarım böyle bir şey beklemiyordunuz.
Adım John Wilmot.
ikinci Rochester Kontu.
Benden hoşlanmanızı istemiyorum.
***
Bana şarap verirseniz, son damlasına kadar içerim ve boş şişeyi de fırlatırım.
Bana isa'nın acı çektiğini gösterirseniz,
kendim çarmıha çıkar ve ellerimle çivileri çalarım.
Dünyayı karman çorman edip gidiyorum.
Kendimi aptal biri gibi hissediyorum ve dans eden melekler görüyorum.
