2014 un sonlarına doğru annemin göğüs kanseri olduğunu, daha doğrusu başlangıç aşamasında olduğunu öğrendik. önce ameliyat oldu, daha sonra ise kemoterapi aldı düşük dozda ayda 1 kere, toplamda 4 adet. daha sonra ise ışın tedavisi. annem psikolojisi zayıf bir insandır, hemen etkilenir herşeyden. tabi saçları dökülünce de kaldıramadı bu durumu. biliyorduk böyle olacagını ve psikolojik destek almasını sağladık, bir sürü psikoloğa götürdük. hala da eksik etmeyiz psikolojik destegi. Annem çok şükür şimdi iyi, nazar değmesin daha da iyi olur inşallah. şu an içerde oturuyor, televizyon seyrediyor. saçlarıda eskisinden daha uzun ve daha güzel.. Fakat bu süre zarfında "sevginin gücü" nü anlamış olduk. çünkü annemi ayakta tutan şey, ona olan sevgimizi daha net göstermemizden geçmişti. ona vakit ayırıyorduk, ona durmadan sevgi sözcükleri kurup, sevip, okşayıp, öpüyorduk. motivasyonunu hep yüksek tutuyorduk. hala da öyle yapmaktayım ben, erkek halimle neredeyse bütün ev işlerini yapıyorum. okul, ev, iş hepsini bir arada götürmeye calısıyorum. belkı cok fazla yoruluyorum ama şikayet etmiyorum kesınlıkle. çünkü sevdiğim ilk kadın, yani annem yanımda. ona olan sevgimi gösterebildiğim için çok mutluyum.
Sevdiklerimizin kıymetini bilelim dostlar. ve onlara geç kalmayalım.
