Lisemin ilk gününü hatırlamak bile istemiyorum annem babam beni okulun yurduna bıraktılar. Arkalarından onların gittiklerini görmek çok kötüydü. Yastığıma sarılıp saatlerce ağladım. Yapayalnız, kimsesiz hissettim kendimi o gün. Alışamamıştım uzun süre her gece ağlardım. Ama 4 sene sonunda o lisenin bittiğini görmek hüngür hüngür ağladığım tüm gecelerin bi tesellisi olmuştu .çünkü artık mezundum . Ama yine de burul bir sevinçti bu. 4 sene boyunca geride bıraktığım anılar arkadaşlıklar onlarda diğer taraftan içimi burkuyordu.
