ilk gün koca bir korku, sıkıntı, insanları tanıma telaşı ve kalabalıklar içindeki yalnızlık duygusuyla başlar. küçük bir şehir de yaşıyorsanız bir çok tanıdık yüz görüp rahatça arkadaş edinebileceğiniz ortam. Gel zaman git zaman aylarla birlikte arkadaşlıklarınız artar. çoğalır çoğalır çoğalır. sanki sonrada sarsıntılar, kavgalar, anlaşmazlıklar derken etrafınızdakiler azalır azalır azalır. son yılda tanıdığınız çoğu insan ve bir de bir avuç dostla veda edersiniz okulunuza. elinizde avucunuzda kalan en değerlilerinizdir aslında. belki de uzun yıllar ayrılmazsınız. benim için böyle olmuştu açıkcası bu yönden şanslıydım belki de.
Kısaca lisenin ilk günü aklınızda kalan kaygılar, notlar, dersler...
Ve son vedanızdaki o bir avuç insan, sevgi, dostluk, ve onlarla geçirilen birbirinden güzel anı...
Özetin de özeti dersek lise bir hatıradır.ne kadar çok ders notu değil ne kadar çok anı biriktirdiğinizdir önemli olan.zira son günü bütün bu anılarla geçer.
