Aç kapıyı Veysel Efendi
ölümün öleyazdığı gündür bugün
ahşap basamakların sustuğu gündür
tescilidir bir ayın mevsimleştiğinin
Eylül'ün yine bir başka Eylül olduğu
Aç kapıyı Veysel Efendi
karşılamaya gidiyoruz eski dostları
omuzlarımızda solgun bir lalenin yükü
bir güzel at daha şahlandı uçurumlara
çoğalıyorken köşe başlarında demirin tuncu
Aç kapıyı Veysel Efendi
geçiversin hüznümüzün şad kuşları
uzun bir yoldur bekleyen bizi
daha şu ağacın gölgesini koruyacağız
kararlı ve nasırlı sol yumruğumuzla
Aç kapıyı Veysel Efendi
anlaşılan cennette maçı var Fener'in
anlaşılan açık unutulan kapıdır Eylül
ki dünyadan kaçan haylaz bir yürek var
biraz da orada haykırmak için
Bugün gelmeyen biri var Veysel Efendi
anıldıkça ölmeyen biri var
bir güleç yüze dağılmalıdır şimdi
pak yüreklerin serseri yazgısı
Kapat kapıyı Veysel Efendi
Ferit bugün gelmedi
düğümlensin boğazımızdaki zincir
bir hınçla onu koparıp atmaya
o, hayatını yine adardı yine olsa
gedikleri vefamızla doldur
geçemesin yeşil gözleri bu pis dünyaya
