televizyon izlemiyorum. o yüzden kendileri ile tanışmam biraz geç vakitte geldi. hallerini hatırlarını, ne istediklerini de bilmiyorum. sipariş ettiğim orta boy pizza ne zaman gelecek ondan da emin değilim, fakat, i believe in a thing called love şarkılarıyla beni derin bir özleme itmiş gruptur. bunu saçma bir şekilde kişiselleştirmeye kalkışmayacağım. led zeppelin sevip, queen'e hayran herkeste nasıl bir etki bıraktıysa, bende de öyle bir etki bıraktı işte. bir an için youtube'un yasaklanmış duvarlarını yasadışı yollarla delip the darkness dinlerken ben de diğer herkes gibi aynı şeyi hissettim; 80'ler güzeldi.
ama öncesinde 70'ler dumanı ve mantarları vardı. ki asla geçemediğimiz. ki hiçbir şeyi anlamlandıramıyorken, bir de post rockın patlayan duvarlarında explosions in the sky'a intihar gittiğimiz günler.