3.
-
vü; ve anlamına gelir. tasavvuf edebiyatında/divan edebiyatında yüksek ölçekte kullanım örnekleri görülür.
bağlaçtır vü neleri bağlamamıştır ki.
leyla vü mecnun: fuzuli'nin anlattığıdır elbet bunun en güzeli.
yunus emre'nin beytitlerinde selam eder gah.
Bu din ü diyanette dünya vü ahırette
Yetmiş iki millette ayrıdır ayatımız
şeyhi harname'sinde taşlamalarının arasına koyar.
Bir eşek var idi zaif ü nizâr
Yük elinde katı şîkeste vü zâr
Gâh odunda vü gâh suda idi
Dün ü gün kahr ile kısuda idi
ve'nin soğukluğundan izole etmiştir kendisini vü. elimizi uzatmamızı beklemekte edebiyatın küllüğünde.
*
