alanya'da açılan ilk anadolu lisesidir. ilk gittiğiniz gün sanki hiç alışamıyacakmışsınız gibi gelse de, günler geçtikçe sizin en güvenli yeriniz oluverir. o küçücük bahçesine ne aşkları, ne ayrılıkları, ne sevinçleri saklamıştır kim bilir. yaşadığınız her geçen gün daha da alışırsınız bahçesine, dut ağacına, öğretmenlerine... özellikle öğretmenleri; disiplinli ve bir o kadar da arkadaşçadır, öğrenciye nasıl yaklaşıcağını çok iyi bilirler... bu sıcacık ortamdan ayrılmak istemezseniz de zaman geçer ve ayrılık vakti gelir... gitmeden döner şöyle bir bakarsınız size güzel dostluklar, aşklar armağan eden okula. dut ağacından bir tane yaprak düşer, o da size sessizce ancak sizin anlıyacağınız bir dilde veda eder... ve bir gün önünden geçerseniz eğer, güzel bir koku duyarsınız bahçesinden. bu güzel anılarınızın, kahkalarınızın, dostluklarınızın, aşkınızın kokusudur. işte o zaman anlarsınız ki hiç bir şey tutmayacaktır bu sıcacık ortamın yerini...
edit:okul taşınmış ve adı hasan çolak anadolu lisesi olmuştur, okul kadrosu yine aynıdır dut ağacı dışında...
