Memlekete giderken arkamda bıraktığım da üzüldüğüm hüzünlendiğim ama her dönüşümde de çocuklar gibi mutlu olduğum şehir.
Bugün aştiden otobüse bindim yine. Peronda otobüs bekleyen bir sürü insan ki hepsi memleketine, sevdiği insanlara gidecek. Sevsinler veya sevmesinler ama o şehir bambaşka.
